Znowu pomyślałam, że to były idealne wakacje. Tym razem na Maderze, wyspie, na której dostęp do natury odbywa się bez niczyjego pośrednictwa. Natura jest tam taka, jak chce, niezafoliowana, nielimitowana, nie pokolorowana. W takich warunkach nie czuć trudu pracy nad sobą, która odbywa się na czasem bardzo ciemnych głębokościach. Coaching, codzienny, wielogodzinny, najbardziej intensyny, jak to sobie można wyobrazić, w takich warunkach jest jak gimnastyka w wodzie – nie czuję, kiedy ćwiczę, ale jak wyjdę na brzeg, wiem, jak wiele pracy wykonałam. Teraz myślę, że to czasem jest operacja plastyczna na umyśle, lifting wyimaginowanych zagrożeń, bez litości, mocne cięcia, żeby nic już nie wchodziło mi w drogę, kiedy chcę być sobie po prostu happy. To nie są żarty, ani jakieś górnolotne obietnice ulepszenia siebie, to fakty. Jestem pewna, że ta praca, którą wykonałam tam dla siebie i na sobie, nie byłaby jednak możliwa bez Waszego cudownego przewodnictwa i opieki. Dziękuję Wam, Anioły i Mistrzowie (jeśli Dan Brown napisze książkę pod tym tytułem, to wiecie, komu odpali procent